Երկրագործությունը Քեսաբում
1900-ական թուականներէն սկսեալ, քեսապցին իր ապրուստը ճարելու համար զբաղած է երկրագործութեամբ.
Ան ցանած է ցորեն (ալիւր ապահովելու), սիսեռ, գարի, չոր լուբիա. մշակած է խաղող (պաքմազ «րուպ», գինի, օղի, քացախ, չամիչ, պասդըղ պատրաստելու), տնկած է թուզի ծառ (թուզի անուշ պատրաստելու, եւ չորցած թուզ ձմեռը ուտելու), ինչպէս նաեւ թթենին, որ շերամաբուծութեան համար կարեւոր կերը եղած է:
Քեսապցին զբաղած է նաեւ դափնիի գործով:
խնձորի մշակումը սկսած է 1965 թուականէն ետք: Երբ շերամաբուծութիւնը հետզհետէ դադրեցաւ թթենին ալ ի՞նչ պիտի ընէին, զանոնք հանեցին եւ անոնց տեղ խնձորի ծառ տնկեցին:
