Անուն, որի մասին ֆոտոարվեստում դեռ երկար կխոսվի. Գևորգ Խուրշուդյան

Գևորգ Արթուրի Խուրշուդյանը, ով առավել հայությանը հայտնի է Գև Խուրշուդյան անունով ծնվել է 1991թ. սեպտեմբերի 3-ին: Գևն ապրում է Երևանում, սովորում է Երևանի Հյուսիսային համալսարանի իրավագիտության ֆակուլտետի 3-րդ կուրսում, զբաղվում է արդեն 4տարի լուսանկարչությամբ: 

«Այս բաժնում սովորում եմ, որպեսզի կարողանամ պաշտպանեմ իմ իրավունքները, իսկ առօրյայում մշտապես ինձ պետք է գալիս»-նշեց լուսանկարիչը: 

Գևորգը լուսանկարչությամբ հետաքրքրվել է դեռ դեռահաս տարիքից, երբ մեծ եղբայրն իր նախասիրությունների համար զբաղվում էր լուսանկարչությամբ, իսկ ոգեշնչվել է տարբեր ցուցասրահների լուսանկարներից և հասկացել է, որ ինքն էլ կարող է ստեղծել այն ինչ պատկերված է վերոնշյալ նկարներում:

Եվ այդպես 2010-թ. ին ձեռք է բերում լուսանկարչական խցիկը, որը վերջապես թույլ է տալիս նրան հասնել այն վարպետության աստիճանին, որին նա հակում ուներ։ 

Լուսանկարչությունը Գևորգի համար ամենագեղեցիկ և ամենաարդիական զբաղմունքն է համարվում, իր էությունն ամբողջովին կապում է լուսանակրչական ձիրքի հետ, իսկ առանց լուսանկարչության իր կյանքը միագույն ու գորշ է պատկերացնում. «Կարծես թե այլմոլորակային լինեմ, մի պահ կանգ է առնում օդը: 

Ինձ համարում եմ բնության մարդ, չեմ կարող բացատրել ինչ եմ զգում, երբ ձեռքս եմ վերցնում լուսանկարչական խցիկը, բայց ինձ համար դա լիարժեք ռելաքսա: 

Կարող եմ խենթի պես գիշերն ուղղակի վերցնեմ իմ անբաժանելի մի մասնիկն՝ խցիկս և շանս ու դուրս գամ քայլելու քաղաքում»-ասեց Գևորգը, ապա հավելեց, որ ավելի շատ նախընտրում է իր նկարներում գերակշռել սևն ու սպիտակ գույները, որոնք ավելի հարազատ են իրեն և բնութագրում են իր հոգեվիճակը:

Այնքան է նվիրված իր հոբբին, ապրելակերպին՝ լուսանկարչությանը, որ նույնիսկ չի հիշում թե որքան ակնթարթներ են անմահացել իր ձեռքերի մեջ.՝ անթիվ են իր լուսանկարները: Հիմնականում նկարում է դիմանկարներ և բնության մեջ հանդիպող արտառոց, գրավիչ կադրեր: Սիրում է իր ձիրքով տարբերվել մյուսներից, ձգտում է իր նկարների պատկերների միջոցով մարդկանց հաղորդել այն երանգները, որոնք կընկալվեն առանց մեկնաբանվելու: